زخم دیابتی یکی از شایع ترین عوارض بیماری دیابت است که می تواند منجر به عفونت های جدی، از کار افتادگی عضو و حتی قطع عضو شود. این زخم ها اغلب در پاها و انگشتان پا ظاهر می شوند و در صورت عدم رسیدگی و درمان مناسب، ممکن است وضعیت بسیار وخیمی ایجاد کنند.
زخم دیابتی یکی از مهم ترین و پرهزینه ترین عوارض بیماری دیابت است که در صورت عدم کنترل، می تواند منجر به قطع عضو شود. با کنترل منظم قند خون، مراقبت از پاها و پیگیری درمانی مناسب، می توان از بروز و پیشرفت زخم های دیابتی جلوگیری کرد. اگر شما یا یکی از عزیزانتان دچار دیابت هستید، حفظ بهداشت پا، استفاده از کفش مناسب و مراجعه منظم به پزشک را هرگز فراموش نکنید.
در این مقاله به بررسی علت زخم دیابتی، علائم آن، روش های پیشگیری، درمان و مراقبت از این زخم ها خواهیم پرداخت.
علت ایجاد زخم دیابتی
افراد مبتلا به دیابت معمولا با دو مشکل اصلی مواجه هستند که باعث افزایش احتمال بروز زخم در بدن آن ها می شود:
- کاهش حس پاها (نوروپاتی محیطی): سطح قند خون بالا در دراز مدت به اعصاب آسیب می زند و منجر به کاهش یا از بین رفتن حس در پاها می شود. در نتیجه، بیمار متوجه زخم یا آسیب کوچک در پای خود نمی شود و این آسیب بدون درمان باقی می ماند.
- اختلال در گردش خون: دیابت منجر به تنگی عروق و کاهش خونرسانی به اندام های تحتانی می شود. در نتیجه، اکسیژن و مواد مغذی کافی به بافت های آسیب دیده نمی رسد و روند ترمیم زخم ها بسیار کند می شود.
خدمات و انجام پانسمان انواع زخم در تبریز
علائم زخم دیابتی
علائم زخم دیابتی ممکن است در ابتدا بسیار خفیف باشند، اما با پیشرفت زخم، خطر عفونت و گسترش آن افزایش می یابد. مهم ترین علائم زخم دیابتی عبارتند از:
- وجود زخم باز، به خصوص در کف پا یا انگشتان
- ترشحات زرد یا سبز رنگ از زخم
- بوی نامطبوع از ناحیه زخم
- قرمزی، تورم یا گرمی اطراف زخم
- درد یا سوزش در محل زخم (در برخی بیماران به دلیل آسیب عصبی ممکن است دردی احساس نشود)
- تغییر رنگ پوست به سمت تیره یا سیاه شدن بافت ها (نشان دهنده مرگ بافتی)
زخم دیابتی بیشتر در چه افرادی دیده می شود؟
زخم دیابتی در تمامی بیماران دیابتی ممکن است اتفاق بیفتد، اما در افراد زیر بیشتر دیده می شود:
- کسانی که قند خون خود را کنترل نمی کنند
- بیمارانی که سابقه نوروپاتی محیطی دارند
- افراد سیگاری
- کسانی که سابقه بیماری های قلبی یا عروقی دارند
- کسانی که بهداشت پا را رعایت نمی کنند
- افرادی که از کفش های نامناسب استفاده می کنند
پیشگیری از زخم دیابتی
پیشگیری از زخم دیابتی بسیار ساده تر و کم هزینه تر از درمان آن است. با رعایت چند نکته مهم می توان از بروز این زخم ها جلوگیری کرد:
- کنترل قند خون: مهم ترین اقدام برای پیشگیری از زخم دیابتی، کنترل دقیق قند خون است. HbA1c باید زیر ۷ درصد نگه داشته شود.
- معاینه روزانه پاها: بیماران دیابتی باید روزانه پاهای خود را از نظر وجود زخم، قرمزی، تاول یا هرگونه آسیب بررسی کنند.
- شستشو و خشک کردن پاها: پاها باید هر روز با آب ولرم شسته و به خوبی خشک شوند، به خصوص بین انگشتان.
- استفاده از کرم مرطوب کننده: برای جلوگیری از ترک خوردگی پوست، از کرم های مناسب استفاده شود، اما از زدن کرم بین انگشتان پا خودداری گردد.
- استفاده از کفش های راحت و مناسب: کفش باید اندازه مناسب داشته باشد، از جنس نرم باشد و فشار به نقاط خاصی از پا وارد نکند.
- مراجعه منظم به پزشک: معاینات دوره ای توسط پزشک متخصص، برای بررسی وضعیت عصب ها و عروق پا بسیار مهم است.
روش های درمان زخم دیابتی
درمان زخم دیابتی بر اساس شدت و نوع زخم متفاوت است، اما در کل مراحل زیر برای درمان آن استفاده می شود:
1. پاکسازی زخم (دبریدمان)
یکی از مراحل اولیه درمان، تمیز کردن زخم از بافت های مرده یا عفونی است. این کار توسط پزشک یا پرستار زخم با استفاده از روش های خاص انجام می شود تا روند ترمیم سرعت یابد.
2. استفاده از پانسمان های نوین
امروزه از پانسمان های مخصوص زخم دیابتی مانند هیدروکلوئید، آلژینات، فوم و پانسمان های حاوی نقره استفاده می شود که علاوه بر محافظت از زخم، به بهبود سریع تر آن کمک می کنند.
3. درمان عفونت
اگر زخم دیابتی دچار عفونت شده باشد، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک خوراکی یا تزریقی تجویز کند. در موارد شدید، بستری شدن بیمار و استفاده از آنتی بیوتیک های وریدی ضروری است.
4. کنترل قند خون
در طول دوره درمان زخم، کنترل دقیق قند خون الزامی است تا سیستم ایمنی بهتر عمل کند و روند ترمیم زخم تسریع شود.
5. درمان با اوزون یا وکیوم تراپی
در مواردی از روش های پیشرفته مانند اوزون تراپی (تزریق گاز اوزون به ناحیه زخم) یا وکیوم تراپی (استفاده از فشار منفی) برای تسریع بهبودی استفاده می شود.
6. جراحی و قطع عضو
در صورتی که زخم بسیار عمیق و همراه با نکروز بافتی باشد، ممکن است نیاز به عمل جراحی و حتی قطع عضو باشد. البته این مورد آخرین گزینه درمانی محسوب می شود.
مراقبت از زخم دیابتی در منزل
بیماران باید در منزل نیز مراقبت های لازم را انجام دهند تا از پیشرفت زخم جلوگیری شود:
- هر روز پانسمان را طبق دستور پزشک عوض کنند
- پاها را بالا نگه دارند تا گردش خون بهتر شود
- از راه رفتن زیاد روی زخم خودداری کنند
- داروهای تجویزی پزشک را طبق برنامه مصرف کنند
- از رفتن به مکان های آلوده یا مرطوب پرهیز کنند
آیا زخم دیابتی قابل درمان است؟
پاسخ به این سوال بستگی به شدت زخم، وضعیت عمومی بدن بیمار و میزان قند خون دارد. در صورتی که زخم در مراحل اولیه تشخیص داده شود و درمان مناسب آغاز گردد، احتمال بهبود کامل وجود دارد. اما در زخم های پیشرفته، درمان سخت تر و زمان برتر است.
بهترین مرکز بالینی ترمیم زخم دیابت در تبریز
اگر به دنبال بهترین مرکز ترمیم زخم دیابتی در تبریز هستید، مرکز مراقبت های بالینی بالین من انتخابی مطمئن و تخصصی برای شماست. این مرکز با بهره مندی از پرستاران مجرب، پزشکان متخصص و استفاده از روش های نوین مانند وکیوم تراپی، پانسمان های پیشرفته و اوزون تراپی، خدمات کامل و حرفه ای را در منزل ارائه می دهد.
بالین من با رعایت دقیق بهداشت، پیگیری منظم درمان و مراقبت های فردمحور، روند ترمیم زخم را تسریع می کند. ارائه تجهیزات پزشکی، آموزش مراقبت در منزل و ویزیت در محل، از دیگر خدمات این مرکز معتبر است.
خدمات اینترنتی و درخواست آنلاین خدمات بالینی
تماس سریع با مرکز خدمات : 09003104909
بدون نظر